Zakład Ubezpieczeń Społecznych wypłacił pierwsze renty wdowie. Do 86 tys. osób trafiło łącznie blisko 317 mln zł, z czego ponad 30 mln złotych to kwota, o którą wzrosły wypłaty w związku z zastosowaniem tak zwanego zbiegu świadczeń. Dzięki rencie wdowiej świadczeniobiorcy zyskają średnio 352,46 zł.
1 lipca ZUS uruchomił pierwsze wypłaty świadczeń w zbiegu z rentą rodzinną na łączną sumę 316, 8 mln zł. Na tę wartość składa się:
– kwota świadczeń wypłacanych w 100 proc. – ok. 286, 5 mln zł oraz
– kwota świadczeń wypłacanych w 15 proc. – ok. 30,2 mln zł.
– W województwie mazowieckim pierwsze środki w ramach tzw. renty wdowiej otrzymało ponad 10,4 tys. osób na łączną kwotę 39,2 mln zł. Przygotowywane są kolejne wypłaty, które będziemy realizowali zarówno w terminach płatności dotychczas wypłacanych świadczeń jak i w inne dni lipca. Od sierpnia świadczenia w zbiegu będą wypłacane w terminach płatności – 1, 6, 10, 15, 20, 25 dnia miesiąca – informuje Wojciech Ściwiarski, rzecznik prasowy ZUS w województwie mazowieckim.
Wzrost świadczenia
Dzięki rencie wdowiej świadczeniobiorcy zyskają średnio 352,46 zł. W 60 proc. przypadków zbieg świadczeń ma konstrukcję: 100 proc. renty rodzinnej + 15 proc. własnego świadczenia.
ZUS jest jedną z instytucji, które wypłacają te świadczenia – obsłuży ok. 90 proc. wszystkich wniosków. Od 1 stycznia do 30 czerwca 2025 r. do Zakładu wpłynęło ponad 978 tys. wniosków (ERWD) – najwięcej ze wszystkich instytucji. Z tego ponad 113,3 tys. z województwa mazowieckiego – dodaje.
Jeśli wniosek o rentę wdowią wpłynie do ZUS do 31 lipca 2025 r. i zostanie rozpatrzony pozytywnie, świadczenia będą wypłacane także za lipiec. Natomiast wniosek złożony w następnych miesiącach i rozpatrzony pozytywnie spowoduje uruchomienie wypłaty od miesiąca, w którym trafi do ZUS.
Decyzje odmowne
Równolegle do wypłat świadczeń przetwarzane są także decyzje odmowne, których łączna liczba wynosi obecnie 8,6 tys. To przypadki, w których wdowa lub wdowiec nie spełnili choć jednego z warunków lub jeżeli wysokość przynajmniej jednego z ustalonych świadczeń będzie równa kwocie limitu, tj. trzykrotności kwoty najniższej emerytury, lub ją przekroczy.
Ograniczenie wysokości sumy świadczeń do trzykrotności kwoty najniższej emerytury zastosowano – w przypadku pierwszych wypłaconych świadczeń w zbiegu – w 4 proc. przypadków.
Do najczęstszych przyczyn decyzji odmownych należą:
– zbyt wysoka kwota świadczenia aktualnie wypłacanego (powyżej trzykrotności kwoty najniższej emerytury),
– nabycie prawa do renty rodzinnej po zmarłym małżonku wcześniej niż 5 lat przed osiągnięciem powszechnego wieku emerytalnego,
– brak prawa do własnego świadczenia,
– brak prawa do renty rodzinnej,
– zawarcie nowego związku małżeńskiego,
– niepozostawanie we wspólności małżeńskiej do dnia śmierci małżonka,
– nieosiągnięcie powszechnego wieku emerytalnego.
